Oğlum 6 aydır karateye devam ediyor. Klübü iki gece üç günlük bir kamp düzenlemiş. Dün gittiler. Tokyo yakınlarınaki sayfiye yeri Hayama civarında kalacaklar. Trekking falan da yapacaklarmış.

Bu hafta Japonya’da 7 Mayıs’a kadar sürecek uzun bir bayram tatili var. 29 Nisan günü de tatildi. Bu döneme “Golden Week”, diyorlar. Aradaki bir iki gün de izin kullanarak 10 günlük bir seyahat çıkarılabilir. Japonya’da çalşan birisi için ender bulunan bir fırsat. Bu nedenle olsa gerek Tokyo bomboş.

Geçen ay Yamanashi bölgesinde bir gece iki günlüğüne kaçamak yapmıştık. Kaan orada biraz trekking biraz macera turu yaptı. Ve çok hoşuna gitti. Grubun liderliğini verdi hocası. O ağaç benim bu ağaç senin gezdiler. Dönerken çok üzüldü ve ağladı. Hoşuna gitmiş macera. Bu karate kampı hikayesi çıkınca sevindik. Dönünce anlatır artık.

Trekking öncesi hazırlık

Kaan karate okulunda öğrendiği teknikleri evde benim üzerimde deniyor. Uçan tekmeden tutun da sağlı sollu vuruşlara kadar. Zaten beni gördüğü zaman ya kılıcını eline alıyor, ya da karate dövüş pozisyonuna geçiyor. Kum torbası, nişan tahtası görevi görüyoruz. Bazen kılıç sallarken kendini kaybedip “Allah Allah” naraları atarak taarruza da geçtiği oluyor. Onu da ben öğrettim.

Kılıç kuşananın

Karım evin disiplin abidesidir. Kaan derslerini annesi ile çalışır mesela. Sabahları oğlanın uyandırılması işini de Karım yapar. Aynı zamanda askeri mahkeme gibidir. Bu yüzden de bazen sorun çıkıyor. O zaman da ben, bu ders çalışma veya uyandırma seansları krize döndüğünde, karşılıklı tacizler başlayıp da iş sıcak çatışma noktasına doğru ilerlerken devreye giriyorum. Birleşmiş Milletler genel sekreteri gibi sorun çözücü işlevim var.

Dün sabah baktım ana oğul uyum içinde Kaan’ın kamp çantasını gözden geçiriyorlar. Karım üç günlük kampın ihtiyaçlarını tespit edip, seyahat dergilerini bile kıskandıracak bir düzenlilik ve verimle oğlanın çantasını hazırlamış. Bir ve ikinci gün giyecekleri, pijaması, havluları, diş fırçaları hepsi tam tekmil. Ben de çocukluğumda izcilik yaptım ama bu benim sırt çantalarına hiç benzemiyor.

Kaan’ın kamp envanteri

Karımın bu yanını hep takdir ediyorum. Bende olmayan bir düzen haritası var kafasında. Kaan’ın kaos teorisi düzenindeki odasından böyle bir çantayı çıkartabilimiş. Aslında bu yeteneğini evin diğer köşelerinde de görüyoruz. Mesela sabah 5-5’30 arası kalktığım için kahvaltıyı ben hazırlarım. Akşam yemeği sonrası savaş alanı gibidir bizim yemek odamız, ama sabah Finlandiya sokakları gibi pırıl pırıl, düzgün bulurum. Nasıl ve ne zaman yapıyor aklım almıyor.

Mangal sezonunu geçen hafta açtık. Teras kıştan kalma, kirliydi. Ben kuşandım tulumları temizledim balkonu ki keyfine varalım yediklerimizin. Karım bir baktı şöyle benim 1 saat uğraşıp sildiğim yerlere. Bir şey demedi. Ertesi gün girdi oraya kendisi. Çıktığı zaman bizim teras gitmiş yerine bambaşka bir şey gelmişti. Sadece kış ertesi temizliği değildi bu. Dekorasyonu bile farklı gözüken yepyeni bir mekan yaratmış. Paralel bir evrene açılan kapı mı buldu diye düşündüm.

Oğlanın çanta hazırlama faslı bitince yükleri alıp buluşma noktasına gittik. Oradan da çocukları uğurladık.

Yola hazırız

Yıllar geçtikçe seyahat konusunda ben de verimli oldum. Son 12 ayda 10 kere Türkiye-Japonya arasında gidip geldim. Filipinler seyahatlerim de var. Tık-tık-tık seri halde bavulları hazırlayıp yola koyuluyorum. Öyle izcilik yıllarımda olduğu gibi herşeyi yanımda götürdüğüm günler çok geride kaldı.

Bugün de 10 günlük bir iş seyahati için Türkiye’ye gidiyorum. Bavulumu da biraz önce yaptım. işte bu halde.

Bu da benim bavulum

Japonlar Japon Yeni’nin değer kazanmasının sebebiyle son 15 yılda daha çok seyahat eder oldular. Gezginlerin ihtiyaçlarına cevap veren dükkanlar türedi. Elektronik eşya, fotoğraf makinesi gibi teknoloji ürünleri satan Yodobashi Camera bile seyyahlar için küçük bir şube açtı. Seyahat etmekle alakalı ne ararsan var. Bazı Japonlar yurtdışındaki bir şey yiyemiyorlar. Onlar için özel olarak kuru yemek bile var.

Seyahat malzemeleri satan mağaza

Japonya turizim atağı yapıyor

Söz seyahatlerden açılmışken yazayım. Geçen gün Nikkei’de bir yazı çıktı. Japonya turizm patlaması yaşıyor. Bu Mart ayında 1.5 milyon yabancı ziyaret etmiş. Bir rekor. Başbakan Abe’nin 2020’ye kadar 20 milyon turist hedefi var. Geçen sene 13.5 milyon ziyaretçi gelmiş, 19.1 milyar dolar gelir yaratmışlardı. Birinci sırada 2.8 milyon ziyaretçi ile Tayvan var. Kore 2.75 milyon turist ile ikinci. Çin’den gelenler %83 artmış 2.41 milyon olmuş. Çinliler aynı zamanda çok da para harcıyor. 4.7 milyar dolar ile birinciler. Adam başı yaklaşık 2000 dolar bırakmışlar.

Gelen turisler paralarının ortalama %35ini alışverişe harcamışlar. Sadece Çinli turistlere baktığımız zaman bu oran %55’e çıkıyor. Gecelemeye harcanan para ortalama %30, Çinlilier ise sadece %19 harcamış konaklamaya. Nerede kalıyorlar acaba diye düşündüm.

Çinli ziyaretçilerin en fazla satın almak istedikleri şeyler sıralamasında pasta ve şekerleme %76 ile birinci sırada. İkinci sırada kozmetik ürünler var.

Türkiye’den Japonya’ya kimse gelmiyor

Bu rakamları görünce merak ettim Türkiye’den geliş gidişler ne olmuş diye. Japon verilerine göre geçen sene 2014’de toplam 14766 Türk vatandaşı giriş yapmış. Sondan üçüncüyüz. Portekiz bizimle aynı seviyede. İrlanda 12000 kadar.

Ama TUIK verilerindeki “Gidilen Ülkelere Göre Yurtdışına Giden Vatandaşlar” kategorisinde Japonya için sadece 1083 kişi gösterilmiş. Türkiye’deki Türkler Japonya’ya gelmiyor demek bu. Hani o kadar seviyorduk Japonya’yı? Bu sevgi “seni uzaktan sevmek” sevgisi galiba.

Türkiye’den gidilen ülke sıralamasında Japonya sondan birinci. Daha kötüsü de var neyse ki. Suriye. Buraya giden vatandaş sayısı 654 kişi. Üç yıl önce Türkiye’den Japonya’ya sadece 415 kişi gelmiş ve Japonya gidilen ülke sıralamasında sonuncu olmuş.

Japonların Türkiye’ye olan ilgisi 170,000 turist seviyesindeydi. Ama bu sene IŞİD’den dolayı azalacaktır. En çok Kapadokya’ya geliyorlar. Orada da %30 azalma bekleniyormuş.

Bana müsade yolcu yolunda gerek.

Üye olmak için burayı tıklayın, yazılar doğrudan posta kutunuza gelsin, internet sansürlense de okuyabilin (bilgileriniz gizli tutulur)