Üye olmak için burayı tıklayın, yazılar doğrudan posta kutunuza gelsin, internet sansürlense de okuyabilin (bilgileriniz gizli tutulur)

Not: Fotoğraf internetten indirilmiştir

Hayatına son veren Japon mühendise kaza sonrası kendi şirketinden gelen bir suçlama veya baskı olmamış. Kazadan kendini sorumlu tutmuş ve bu yükü taşıyamamış. 

Kishi Ryouchi, 51 yaşındaydı. Köprü mühendisliği montaj tasarımı (erection design) uzmanıydı. 30 yıllık mühendisti. Mesleki tecrübesini Japonya’daki Tokyo Bay Bridge (Rainbow Bridge) gibi meşhur projeler de dahil pek çok yapıda çalışarak kazandı. Konusunda uzmandı.

İzmit Körfez Geçişi Köprüsünün inşaatı başlayınca montaj ekibinin başına geçti. Bu vesile ile Türkiye’ye geldi ve şantiyenin dışındaki lojman evinde yaşamaya başladı.

Yalnızdı. Karısı çalıştığı için henüz kocasının yanına gelmemişti. Çocukları yoktu.

İşin başından beri köprünün tamamlanma süresinin dünya rekoru kıracak kadar kısa olması bekleniyordu. Bu nedenle kendisinin ve ekibinin üzerinde baskı vardı. Tatil demeden, pazar günleri de dahil çalışıyordu. Bu denli ağır çalışma koşullarına maruz kalan ve şantiyede yaşayan bir mühendisin depresyona girmesi, hata yapması kaçınılmazdır.

Kazaya sebep olan catwalk (kedi yolu) geçici olarak kurulur, köprünün tabliyesini taşıyacak olan çelik halatların inşaasında kullanılır, ve montaj bittikten sonra kaldırılır. Kedi yolunun inşaası çelik tellerin klavuz makara ile köprünün bir ucundan diğer ucuna gidip gelerek örülmesi yolu ile olur. Bittikten sonra üzerinde de köprü inşaasında görev yapan işçiler çalışır.

Kazanın hava koşulları nedeni ile tatil edilmiş güne denk gelmesi işçi ölümleri olmaması açısından bir şans.

Catwalk’ın kopması, kullanılan çelik malzemenin esvafı, çapı, ve sayısı ile ilglilidir. Ya malzemenin kalitesindeki bir sorundan kaynaklanmıştır, ya da mühendislik yani tasarım hatası vardır. Kishi Ryouchi köprünün planlanan süre içinde bitirilmesi için yapılan baskının etkisi altında tasarımda bir hata yapmış olabilir.

Kaza sonrası çalışmalar duracaktır. Kedi yolunun yeniden inşaası, malzemenin ve hesapların kontrolü zaman alabilir. Bu gecikme yüklenici firmaya zarar yazar, gecikilen her gün başına kaybedilen para da var,  kazadan dolayı prestij kaybına da.

Ne kadar doğru bilmiyorum ama Kishi Ryouchi “Bu iş ülkemin gururu ve şirketimin referans projesiydi. Yapılacak gecikmeden ben sorumluyum” diyerek kazanın tüm mesuliyetini tek başına kendi üstüne almış. Firmasının, ekibinin olayı araştırıp nedenlerini bulmasını beklememiş.

Demek ki biliyordu veya şüpheleniyordu. Neden üstleri ile veya ekibi ile iletişime geçmedi, neden sorunun varlığını ve kaza olasılığını içine attı bilmiyorum. Bildiğimiz, kaza olduktan kısa bir süre sonra canına kıydığı.

Maket bıçağı ile, vücudunun değişik yerlerinden kendini jiletleyip, boğazına ve bileklerine vurduğu son darbelerin ardından bıçağı karnına saplayarak.

Neden ben ölmek zorundayım diye sormadan. Sık sık duyduğumuz Samurai Ruhu’nun çağrıştıran bir yöntemle, alnında başarısızlığının utancını taşımamak için intihar etti.

Trajik ve sorumluluk bilinci konusunda son noktayı gösteren, ders çıkarılacak bir olay. Geride bıraktığı ailesi, ve olayın şokunu atamayan mesai arkadaşlarına “benim sorumluluğum, benim hayatım, benim kararım” dedi ve gitti.