Tokyo karlar altında

by Erol Emed

Tıklayın yazılar posta kutunuza gelsin. Internet sansürlense bile okumaya devam edin(üyelik bilgileri gizlidir).

“Kış günleri, akşam erken gelen karanlıktan sonra acele acele evlerine dönen insanların siyah-beyaz renkleri bana bu şehre ait olduğum, bu insanlarla bir şeyler paylaştığım duygusunu verir”

Orhan Pamuk, İstanbul: Hatıralar ve şehir

İki gündür televizyon ve gazetelerden Tokyo ve çevresine hafta sonunda son 10 yılın en yoğun kar yağışının düşeceği uyarısı yapılıyordu. Bu sabahtan itibaren beklenen yağış geldi. Ama son 10 değil, 20 yılın en şiddetli kar fırtınasıymış. Tüm gün aralıksız süren yağış şehri kalın bembeyaz bir örtü ile kapladı. Bizim evin etrafında kar kalınlığı 50 cm’i aştı. Tren seferleri aksadı. Tokyo ve çevresinde 10,000 haneyi etkileyen elektrik kesintileri oldu. Narita havaalanına giden otobüsler çalışamadığı için yurtdışından Japonya’ya dönen 4700 kişi alanda mahsur kaldı. Ben de çıktım sizler için elimden geldiğince bu günü fotoğrafladım.

Önce, kimseler gelmeden görüntü almak için sabah erkenden çevredeki tapınaklara gittim. İlk durağım bizim ufaklığın okulunun yanındaki bir şinto tapınağıydı.

Daha sonra gene o bölgede bu kez bir Budist tapınağına gittik.

Geçen hafta bir ara havalar sıcak yaptı. Erikler çiçek açmış, ama şimdi kar altında kaldılar.

Karın zevkini gene en fazla çocuklar çıkardılar

Şehrin merkezi diyebileceğimiz Shinjuku, Shiubuya meydanları da bu yoğun kar yağışından nasibini aldılar. Rivayete göre normal günlerde dünyanın en kalabalık semtleri arasında olan bu yerler tenhalaşmıştı.

Parklar da karlar altınan kalmıştı…

Saraylar da…

Bahçeler de.

Yollar bazı yerlerde, özellikle merkezi olmayan alanlarda, öğleden sonra neredeyse tamamen kapandı.

Akşam üzeri olduğunda kar iyice etkisini göstermişti.

Yarın (9 Şubat) Tokyo belediye başkanlığı için seçim olacak. Önemli bir seçim bu başbakan Abe için. Bu kadar kar yağınca acaba insanlar nasıl gidecekler sandıklara? Bu arada adaylardan birisi akşam üzeri çekmiş seçim arabasını Shibuya’ya forum yapıyor. Ama sesi var kendisi yok. Herhalde bu soğukta arabanın üzerinden miting yapmak yemedi. Zaten dinleyen de yoktu.

Gece olunca rüzgar şiddetini artırdı. İnsanlar evlerine düşüp kalkmadan ulaşmaya çalışıyorlar.

Bizim evin girişi de karlar altında kalmıştı. Aldım kürekleri, ya Allah iki saat kar temizledim. En sonunda biraz hareket edebilecek yer açıldı. Sonra içeri girip kendimi aile sıcaklığının içine attım. Karlı günlerin bizlere hatırlattığı insanın ne kadar basit şeylerle de mutlu olabileceği. Bir sıcak ekmek, battaniye içinde geçirilen bir an. Yanaklar al al olmuş halde kaloriferin önünde uykuya dalmak gibi.

Devamı yarın…

İki yıl önceki “Kar” yazım için burayı tıklayın.