Japonya mevsimlerle anlaşılır, sonbaharda renk ve hüzün vardır

Ağustos ve Eylül aylarında Obon şenlikleri ile havai fişekler görülmeden, sonbaharda kızaran yapraklarla beraber hüzünlenilmeden, kışın karlar altındaki kaplıcaların sıcak ve şifalı sularının ipeksi dokunuşu tende hissedilmeden, ve ilkyazda sakuraların şiirselliğine şahit olunmadan Japonya anlaşılmaz.

Japon kültürünün mevsimlerle ve içinde bulunduğu coğrafya ile düşsel ve edebi bir ilişkisi var. Bu ilişkiyi kavrayabilmek için “ziyaret edilecek yerler” değil “ziyaret edilecek zaman” doğru seçilmelidir.

Şimdi sonbahardayız. Tabiatın renk ve kişilik değiştirdiği  zaman. Japonlar parklara, bahçelere, dağlara koşuyorlar. Bir ömür boyu topu topu 50 veya 60 kere yaşayabilecekleri bu doğa olayını dünya gözü ile görmek için.

Sahi, ben de 49 yaşıma girdim bu yıl. Daha kaç sonbahar, kaç sakura mevsimi görebileceğim acaba?

Tokyo’nun göbeğindeki bir “açık hava müzesi”ne gittim dün. Yoğun bir otomobil ve insan trafiğinin ortasında balta girmemiş bir orman. 200 dönüm arazi şehrin en pahalı ve havalı semtinde 500 yıl önceki hali ile muhafaza ediliyor.

Bugün de Atlı Spor tesislerindeydim. Hemen yanında Tokyo Ziraat Fakültesi var. Bahçe ve bitki düzenlemesi daha etkileyici. Her hafta sonu müsabakalar yapılır. Kırmızı, turuncu, sarı, kahverengi, ve kızıla boyanmış bir bitki örtüsünün fonladığı manejde yarışıyordu biniciler.

Keyifli, sakinleştirici, ve dinlendiriciydi.

Müsabakalarda birinci olana yaklaşık 1000 ABD Doları ve 5 kilo pilavlık pirinç veriyorlar. Ayrıca bir koli de soya sosu hediye ediliyor. Bence bu manzarada at koşturabilmek en büyük ödül.

Havada keskin bir soğuk var. Ellerimiz ceplerimizde, başımızda kep. Atkılarımız üşümekten kızarmış burnumuzu sarıyor. Ayaklarımızı karnımıza çeker gibi oturuyoruz. Ama şikayetimiz de yok.

Kasım ayı’nın büyük bir kısmını Ankara’da geçirdim.  Japonya’ya geldiğimden beri ilk defa bu sene bu mevsimin  büyüsünü hem Türkiye’de Ankara ve İstanbul’da hem de Tokyo’da yaşadım.

Aslında sonbahar her yerde güzel. Japonya’nın farkı her mevsime bir anlam yüklüyorlar ve mevsimin sunduğu her güzelliği doya doya tadıyorlar.